اولین مجسمه‌ها در ابتدا به وسیله شکارچیان ساخته شدند تا از آن به عنوان وسیله‌ای جهت شکار استفاده کنند. بعد از ظهور تمدن، مجسمه‌ها به شکل پیکره خدایان ساخته شدند. در این مقاله به تاریخچه مجسمه سازی می‌پردازیم.
امروزه خرید مجسمه برنزی به دلیل زیبایی که به دکوراسیون داخلی می‌بخشند و استحکام بالایی که دارد افزایش یافته است. خرید محصولات برنزی همچون مجسمه‌های برنزی می‌تواند دکوراسیون داخلی منزل شما را زیبا و جذاب کند. در این راستا انتخاب یک فروشگاه اینترنتی محصولات برنزی می‌تواند به شما کمک کند تا دکوراسیونی شیک و کلاسیک داشته باشید.
جهت مشاهده انواع مدل‌ها و قیمت مجسمه برنزی کلیک کنید.
تاریخچه مجسمه سازی قبل از تاریخ
ساخت مجسمه قبل از نقاشی و یا ساخت بنا توسط انسان‌ها انجام می‌شد. حکاکی روی دیواره غار یا سطح زمین نخستین ترسیم‌های مربوط به بشر بود که عاملی جهت توسعه و پیداشی هنر مجسمه سازی بود.
تنه‌های مردان، زنان، کودکان و تلفیقی از آن‌ها، مجسمه‌هایی برای تکریم نیرو‌های طبیعت و عبادت این نیرو‌ها به عنوان مظاهر خوبی و یا بدی بودند.
تاریخچه مجسمه سازی مصر باستان
هنر مصر باستان و مجسمه سازی مصر باستان برگرفته از عقاید این قوم به زندگی بعد از مرگ است. نمونه‌هایی از مجسمه‌های کوچک و دکوری وجود دارد که مصریان را در حال ماهیگیری، کشاورزی و امور روزمره زندگی نشان می‌دهد.
معمولا مجسمه مومیای فرعون‌ها و اشخاص مهم، بزرگ‌تر ساخته می‌شد و مجسمه سازان اعضای بدن را به صورت واضحی نشان می‌دادند و صورت‌ها غالبا نگاه رو به جلو و مشخصی داشت.
مصریان جهت ایده پردازی معمولا موجودات گوناگون را در یک مجسمه با یکدیگر‌ترکیب می‌کردند. به عنوان مثال صورت یک پادشاه با بدن شیر ترکیب می‌شد تا نشان دهنده هوش انسان و قدرت حیوان باشد.
گاه یک مجسمه می‌توانست نشانه وضعیت حکومت باشد که غمگین، ضعیف و افتاده‌تر بودند ولی با قدرت گرفتن حکومت مصر این مجسمه‌ها اشکال قدرتمندی به خود گرفتند.
تاریخچه مجسمه سازی در بین النهرین
تاریخچه مجسمه سازی بین النهرین به علت وضعیت نا پایدار (وقوع سیل و حمله مداوم دشمنان) کم‌تر از تمدن مصر باستان بود.
گونه‌های نخستین مجسمه در این ناحیه مجسمه‌های سبکی از چوب، گل، سفال و ذرات طلا بودند.
آشوریان نماد‌هایی از مجسمه‌های پادشاهان به صورت موجوداتی غول پیکر و دیو‌هایی با ۲ بال و ۵ پا و با بدن انسان در ورودی قصر‌ها، می‌تراشیدند. صحنه‌هایی از شکار، پیروزی و جشن‌های قبایلی داخل قصر‌ها روی سنگ‌ها و روی دیوار‌های کوتاه تراشیده می‌شد.
نمونه‌هایی از هنر آشوریان با مجسمه‌های باقی مانده از قصر داریوش در پرسپولیس مشخص می‌باشد. این مجسمه‌ها مردانی با موهای فر و ریش بلند هستند.
تمام سنگ‌ها با کمک خطوط‌تراش خورده با کنتراست و تضاد بالا و با نقش‌های بسیار‌تراش خورده می‌باشد. صورت‌ها بسیار نرم و مدور‌تراشیده شدند.
مجسمه‌های سنگی‌تراشیده روی دیوار‌های پرسپولیس در تخت جمشید نشان دهنده مهارت و کیفیت این نمونه‌ها هستند.
تاریخچه مجسمه سازی یونان باستان
مجسمه سازی یکی از آشکار‌ترین شاخص‌های معرفی این تمدن بوده است. اعتقاد یونانیان بر اینکه “انسان مقیاسی برای همه چیز است” در مجسمه‌های یونانی کاملا مشخص است. شکل انسان در هنر‌های یونان باستان یکی از مهم‌ترین ابزار بود.
در قرن هفتم پیش از میلاد، مجسمه سازان یونانی به دنبال توصیف و نشان دادن بیشتر اشکال انسانی بودند. از مهم‌ترین نمونه‌های هنر مجسمه سازی در یونان باستان بزرگداشت خدایان با ساخت پیکره آن‌ها بود.
برای مطالعه بیشتر:
مجسمه های دکوری برای تزئین خانه
تاریخچه مجسمه سازی در روم باستان و اتروسکانی‌ها
هنر مجسمه سازی رومی‌ها از یونانی‌ها و اتروسکانی‌ها الهام گرفته شده است. رومی‌ها بسیار به سمت مجسمه سازی‌های پرتره روی آوردند. راه توسعه هنر مجسمه سازی رومی‌ها با یونانی‌ها کاملا متفاوت بود. هنر رومی‌ها بر خلاف یونانی‌ها به تدریج از واقع گرایی به انتزاعی روی آورد.
تاریخچه مجسمه سازی در اوایل دوران مسیحیت
در این دوره هنر مجسمه سازی به کامل نمادی از هنر روم بود. در این دوران به علت مخالفت دین مسیحیت با یهودیت، و ساخت تعدادی مجسمه به شکل کلاه یهودیان، مجسمه سازی کاری ممنوعه به حساب می‌آمد. اما بالاخره کلیسا به این نتیجه رسید که مجسمه سازی حتی می‌تواند وسیله‌ای جهت تبلیغ دین مسیحیت هم باشد.
تاریخچه مجسمه سازی رمانسک
در مجسمه سازی رمانسک هنر رومی کاملا تاثیرگذار بود. نمونه آن -Cathedral of Hildesheim- است که با ۱۰ در بزرگ مانند در‌های -Santa Sabina- در رم می‌باشد. البته نقوش در‌ها متفاوت است و نقوش مدور آزادانه‌تر طراحی شدند.
مجسمه سازی سبک گوتیک
تاریخچه مجسمه سازی در دوران گوتیک اکثرا به سمت ناتورالیسم و واقع گرایی روی آورد. در این دوران آزادی جهت ایجاد بسیاری از آثار افزایش یافت و مجسمه‌ها و پیکر‌های‌تراشیده شده این دوران بسیار واقع گرایانه‌تر از نمونه‌های آن در دوران رومانسک می‌باشد. صورت‌ها در مجسمه‌ها دارای حالت واقعی هستند و لختی و آویزش لباس‌ها بسیار واقعی‌تر می‌باشند.
مجسمه سازی دوران رنسانس
تاریخچه مجسمه سازی در این دوران با خطوط برجسته به وسیله نیکولا پیزانو نشانگر آغاز دوره‌ای جدید بود. در اواخر قرن ۱۳، پیزانو نقوش مردان بدون لباس را بر روی دیوار‌ها و ستون‌های کلیسا طراحی کرد اما به دلیل دانش کم در رابطه با آناتومی انسان آثار بزرگی را خلق نکرد.
در قرن ۱۵، دِناتِلو، پیکره برهنه داوود را به شکل تک‌تراشید. او به دلیل دانش کامل خود درباره آناتومی انسان این کار را با مهارت بسیاری توانست به پایان برساند.
بدون شک میکل‌آنجلو برجسته‌ترین چهره موثر مجسمه سازی در دوران رنسانس به حساب می‌آید. پیکره داوود اثر میکل‌آنجلو نمونه‌ای از یک ابر انسان قدرت می‌باشد.
کار‌های تمام شده او مثل پیتا و کار‌های ناتمام به علت مرگ مثل روندانینی پیتا بسیار تاثیر گذار هستند. در سال‌های بعدی، هم عصران او توانستند با ایجاد تکمیل روی نقاشی به صورت دقیق و ظریفانه‌تر، آثار بسیار بدیع، زیبایی را خلق کنند که بر هنر دکوراتیو تکیه داشت و از زیبا آرایی بسیار استفاده شده بود، به این استایل هنری مانریسم/مَنریسم (mannerism) گفته می‌گویند.
مجسمه سازی در دوران رمانتیک و نئو کلاسیک
نمونه این سبک از مجسمه سازی در آثار ژان آنتوان هودن مشخص می‌باشد. مجسمه‌ای که او از جرج واشینگتن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا ساخته است از نظر ساختار و فرم بسیار به مجسمه یک امپراطور رومی شباهت دارد.
ولی یکی از موثر‌ترین چهره‌های سرشناس هنر نئو کلاسیک آنتونیو کانوا می‌باشد. فرم و ظاهر مجسمه سازی او به صورت‌تراشیدن تمامی پیکره پادشاهان و مردان تاریخی در لباس‌های فاخر پادشاهی و ریاست آن‌ها بود.
مجسمه‌های آنتونیو کانوا با نام‌های Perseus و The Pugilists، در واتیکان همراه با دیگر کار‌های او به نمایش گذاشته شده‌اند.
